Een jaar in de regenboogtrui ‘Ik denk niet dat ik hem ga missen’

Het jaar van de regenboogtrui is inmiddels afgesloten en dus is het hoog tijd om terug- én vooruit te blikken. We praten bij met Anna over haar hoogtepunten van 2019 en doelen voor 2020.

Het is alweer 2020! ‘Ja, dat is zo snel gegaan! Ik kan me nog goed herinneren dat het 2000 werd en het spannend was of alle computers gek zouden worden of het einde van de wereld zou aanbreken. Dat is alweer twintig jaar geleden. Als ik dat bedenk, realiseer ik me heel goed dat ik moet genieten van alles wat ik meemaak, want voor ik het weet zijn de volgende twintig jaar weer voorbij.’

Waar heb je in 2019 van kunnen genieten? ‘Het jaar begon op de mountainbike. Ik kreeg van mijn ploeg de vrijheid om de Cape Epic te rijden, de grootste mountainbikewedstrijd die er is. Dat was ongetwijfeld een van mijn mooiste fietsavonturen ooit! Dat ik daarna het hele jaar in de regenboogtrui mocht rijden was ook zeker genieten.

Eigenlijk heb ik dat vooral geleerd van het afgelopen jaar. Dat klinkt misschien gek als je al wereldkampioen bent, maar die titel en die trui brengen ook bepaalde verwachtingen met zich mee. In elke wedstrijd word je getipt als kanshebster voor de overwinning. Ook als je niet de kopvrouw van je team bent, of een wedstrijd rijdt als voorbereiding op een andere wedstrijd en je dus nog niet in topvorm bent.

Dit jaar heb ik geleerd om met alleen mijn eigen verwachtingen rekening te houden: ik hoef niet alles te winnen. Daardoor kon ik echt genieten van alle kostbare momenten in de regenboogtrui. Ik denk ook niet dat ik ‘m ga missen. Want in plaats van dat ik ‘m alleen maar kan verliezen, kan ik er nu weer een doel van maken.’

Wat waren voor jou de hoogtepunten van 2019? ‘Ik heb zelf voor de vijfde keer de Waalse Pijl mogen winnen, en andere mooie wedstrijden zoals een etappekoers in Californië en de World Cup in Plouay. De tweede plaats op de wereldkampioenschappen zowel op de tijdrit als op de weg, zijn ook prachtig.

Wat voor mij ook echt hoogtepunten zijn, zijn de overwinning van Christine in de Boels Ladies Tour en Amy’s Europese titel. Als ploeg heb je elkaar altijd nodig, maar dan nog moet jij zelf uiteindelijk de rest verslaan en de beste zijn. Dat deze meiden, met wie ik allebei al lang samen in de ploeg zit, dat hebben gedaan maakt het misschien nog wel specialer dan wanneer je zelf wint, omdat je er geen controle over hebt.

Ik vond het ook mooi om de hoogtepunten van Sierk Jan bij Jumbo Visma mee te maken, zeker de winst in de Vuelta met Roglic. Hoewel ook het winnen van kleinere wedstrijden met meer onervaren renners waar Sierk Jan mee heeft gewerkt meetellen als hoogtepunt, was de Vuelta dat echt voor iedereen. Ik weet hoe gemotiveerd de ploegleiders bij Jumbo Visma hiervoor waren en hoeveel bloed zweet en tranen erin zit.’

Waar kijk je naar uit in het nieuwe jaar? ‘Het wordt een heel speciaal jaar met de Olympische Spelen in Tokyo en ik kijk ernaar uit om samen met mijn ploeggenoten er een mooi jaar van te maken met mooie overwinningen. Ik heb zin in mijn nieuwe trainingsdoelen en het proberen te verbeteren van mezelf door wat verandering door te voeren in voeding en training. En ik hoop mijn tijdrit te verbeteren! Hopelijk komt dat allemaal samen in Tokyo.

Verder ben ik sinds 1 januari geswitcht van management. Mijn broers Daniël en Jasper hebben de taken van Aschwin Kruders overgenomen. Dat mijn broers vroeger op wielrennen zaten, was voor mij de reden om eraan te beginnen, dus ik ben er heel trots op dat we dit nu ook samen kunnen doen.

Jasper en Daniël hebben allebei veel ervaring met management, zijn creatief en ondernemend. En omdat we familie zijn, begrijpen we elkaar goed op alle gebieden wat de samenwerking ideaal maakt. Plus dat we dan nog een extra reden hebben om samen te gaan mountainbiken.’

Gaan we jou in 2020 nog terugzien op de moutainbike? ‘Ik vind mountainbiken heel leuk, maar dat ga ik aankomend jaar wel minder doen. Ik ga op de mountainbike nou eenmaal wat sneller onderuit, en bij techniektrainingen moest ik soms dingen doen die echt buiten mijn comfortzone liggen. Dat brengt natuurlijk risico’s met zich mee. Dus dit jaar focus ik me vooral op het wegwielrennen.’